Ik schreef al eerder over het leven van Butch Cassidy en zijn Wild Bunch, toen wij in Cholila in Argentinie de schuilplaats van Butch, Sundance Kid en zijn liefje Etta Place, bezochten. Wil je teruglezen hoe zij daar, zonder succes overigens, probeerden te veranderen in eerzame burgers, klik dan hier. Wanted, dead or alive

Terwijl Etta genoeg heeft van het leven als boeven- liefje en besluit om terug te reizen naar de Verenigde Staten, trekken Butch Cassidy en Sundance Kid, onder een andere naam de grens over naar Bolivia waar zij als muilezeldrijvers werken voor zij in 1906 een baan vinden bij Concordia, een Amerikaanse tinmijn in El Paz. Wat zij daar precies deden is onbekend maar twee jaar later worden zij ontslagen als Sundance , in een dronken bui, opschept over zijn criminele activiteiten in de VS. Zij zwerven een poos rond , Sundance schiet ‘per ongeluk’ een officier dood in Antofagasta  (Chili) na een bezoek aan een bordeel, waarna zij Chili verlaten en met steeds een ander alias uit handen van de vasthoudende detective Pinkerton proberen te blijven.  Eind 1908 duiken zij op in Tupiza, in het zuiden van Bolivia.

Butch droomt van het kopen van een stuk land in Santa Cruz in Bolivia om paarden te fokken. Hij heeft goede herinneringen aan zijn tijd als cowboy in Argentinië, denkt er zelfs over zich te settelen. Onder zijn alias JP Maxwell, schrijft  hij op een ansicht die hij naar zijn ex- collega’s in de tinmijn stuurt, dat hij is aangekomen in Santa Cruz, een stad met voldoende  “birds”, mooie vrouwen, een prima plek voor een vent met blauwe ogen en een rood gezicht, die capabel genoeg lijkt om een blauwogige baby te maken….

Zijn droom kost veel geld en in plaats van het beroven van banken, ontdekt hij een veel lucratievere manier om snel aan geld te komen. De salarissen van mijnbouwwerkers, maar liefst 480.000 US dollars worden, slecht beveiligd,  per muilezel vervoerd van Tupiza naar Quechisla.

Op 3 november 1908 haalt manager Carlos Peró een pakket met cash op in Tupiza en gaat samen met zijn 10 jarige zoon en een assistent met muilezels op weg naar het noorden. Het trio wordt discreet gevolgd door Butch en Sundance. Bij een heuvel in Huaca Huañusca nemen zij vriendelijk maar beslist een muilezel van Peró over met het pakket geld. De buit valt tegen, het is slechts 90.000 US dollars omdat het overgrote deel van de salarissen pas een week later wordt vervoerd. Butch en zijn maat zijn uit het lood geslagen van deze tegenslag, logeren tijdelijk bij een vriend in Estarca en vertrekken op 6 november naar San Vicente, waar zij zich willen verschuilen.

Carlos Peró heeft inmiddels alarm geslagen, soldaten kammen de streek uit en arriveren op  7 november ‘s middags in San Vicente. Als Butch en Sundance daar tegen de avond aankomen, een kamer huren en de eigenaar wegsturen om een maaltijd te regelen, komt er al snel een soldaat het erf op, die door Butch wordt neergeschoten. Bij een kort vuurgevecht dat daarop volgt raakt Sundance ernstig gewond. Als Butch zich realiseert dat ontsnappen onmogelijk is, verlost hij zijn vriend uit zijn lijden met een schot tussen de ogen en schiet daarna zichzelf door zijn hoofd. Butch en Sundance worden als onbekenden begraven op de begraafplaats van San Vicente.

Wij slaan in Tupiza voldoende boodschappen in om het een poosje  “ into the wild” vol te kunnen houden en rijden een deel van hun (vlucht)route door stoppelige bergen begroeid met graspollen, droge rivierbeddingen en af en toe een plukje groen waar lama’s grazen, voor we San Vicente bereiken. Op 4500 meter hoogte in ijle lucht waar overdag geen bescherming is tegen de snoeihete zon en ‘ s nachts een snijdende wind giert die samen met de bijtende vrieskou, genoeg redenen zijn om er te sterven, precies daar rijden Butch en Sundance hun einde tegemoet. Waarom zij kozen voor San Vicente is een raadsel, het ligt bovenop een berg aan het einde van een lange weg, en er zijn geen ontsnappingswegen. 

Ik denk niet dat veel toeristen naar San Vicente afreizen, want voordat wij aan het einde van de middag onder escorte de slagboom mogen passeren, wil men alles van ons weten en worden kopieën gemaakt van onze papieren. San Vicente is een zeer afgelegen stoffig triest mijndorp waar zilver en mineralen worden gewonnen. Als wij uitleggen  dat wij de volgende ochtend het kleine museum willen bezoeken wordt  een afspraak gemaakt met de dame die de sleutel heeft en mogen we naast de  begraafplaats overnachten. 

Natuurlijk maken we de ketting van het hek los en bezoeken we de begraafplaats, maar omdat niemand weet waar ze precies liggen, kunnen we alleen maar raden welk eenvoudig houten kruis of welke kei voor Butch of Sundance is. Als je daar op zo’n winderige plaats rondloopt, kun je haast niet anders dan medelijden voelen voor de twee boeven, hoewel het natuurlijk geen lieverdjes waren.

We bezoeken het kleine museum, het enige gebouwtje van adobe, waar het illustere duo werd verrast en Butch eerst zijn vriend en daarna zichzelf het hiernamaals inschoot, en verlaten San Vicente met een zwaar gemoed.

Wil je een idee krijgen in welk gebied Butch en Sundance hun einde vonden, rijd dan een stukje met ons mee.