Blog

Waar zijn ze dan?

Vanaf Goias zijn we dwars door het centraal westen naar het noordoosten van Brazilië getrokken, langs mooie hoogvlaktes met tafelbergen, vlakke sojavelden zo groot dat ze besproeid worden met behulp van vliegtuigjes, we rijden de hoofdstad Diamantina zomaar voorbij, de regen komt inmiddels met bakken naar beneden, tot we uiteindelijk Chapada Diamantina bereiken, een prachtig National Park vlakbij de oostkust van Bahia. Helaas is het er zo nat en druilerig dat we na een kort bezoek aan Lencois, het park toch maar verlaten en verder rijden op zoek naar een zonnetje. Kijkend naar de weerkaart moeten we daarvoor nog een stuk noordwaarts en vinden we de ultieme bivak aan de groene kuststrook boven Salvador. Het waren heel veel natte kilometers over asfaltwegen, soms slalommend langs veel diepe kraters in de weg soms stuiterend over een lappendeken maar meestal waren de wegen toch verbazingwekkend glad. Gelukkig maar want het passeren van lange rijen slingerende megatonners was in de regen al spannend genoeg. 

We rijden door kleine vissersdorpen en over zandweggetjes door kokospalm-plantages en vinden een droomplek aan het strand, beschut tussen twee duintjes. We zijn moe, alles is vochtig en voelt klam, hoogste tijd om even niet meer te bewegen. En waar kan dat beter dan aan een verlaten paradijselijk strand dat Massarandupió heet. 

De berichten over het Coronavirus bereiken ons natuurlijk ook en houden ons flink bezig. In Salvador, waar we een aantal dagen logeren bij Nino en Clara, beraden we ons op verdere plannen, vooral omdat we ons, net als iedereen denk ik, zorgen maken over kwetsbare geliefden thuis. Hier  in Zuid Amerika sluiten de grenzen zich ook en laten de vliegvelden voorlopig geen vluchten uit Europa toe. We hopen dat over een week of zes, de grenzen zich weer zullen openen en we een vlucht kunnen vinden naar huis. De onzekerheid is heel vervelend maar gelukkig hebben we ons huis op wielen bij ons en zijn we niet afhankelijk van hotels of horeca. Ook dit zal weer voorbijgaan en tot die tijd pakken we de draad op en zullen berichtjes blijven sturen uit prachtig Brazilië.

TRANSLATE