We zijn weer zo’n 200 kilometer zuidelijker in badplaats San Clemente del Tuyu. Een plaats die je overal ter wereld langs de kust kunt tegenkomen: veel winkels met hengels, schepnetten, zwembandjes en opblaasbeesten en een paar strandtenten waar je vette vis en frieten kunt eten. Het is al laat en wij vinden een slaapplaats een beetje verscholen achter een duin, waar iemand na een verbouwing zijn restafval heeft gestort. Niet heel idyllisch maar prima voor een kort nachtje. Midden in de nacht worden we gewekt door getoeter, gedempte stemmen vlakbij de auto en het licht van een zaklamp. Waarschijnlijk wijkagenten met nachtdienst die zich vervelen. Zolang er niet heftig op de ramen wordt gebonkt, houden wij ons slapende en hopen we dat het zich vanzelf oplost. Dat blijkt een goede strategie.

Deze badplaats ligt vlakbij punta Rasa, een groot natuurgebied, de reden van onze komst. We volgen een zanderig pad tussen eindeloos uitgestrekte natte pampa op weg naar zee en vinden beschutting tegen een stevige wind in een duinpan uitkijkend op een enorme baai. 

Het is eb en een groepje ooievaars, ja echt, scharrelt een maaltje bij elkaar. Later ontdekken we in een droogvallende rivierbedding duizenden hapklare krabben, ongetwijfeld een feestmaal voor deze onverwachte badgasten.

We zijn niet de enigen die dit een fantastische plek vinden. Onze duinpan blijkt onderdeel te zijn van de thuisbasis van een enorme groep kitesurfers. Het is een gezellige drukte, er is muziek, een rollende snackbar, en de hele dag hebben we uitzicht op indrukwekkende capriolen op zee en een blauwe lucht vol kleurige vliegers.