Als aan het einde van de dag alle ara’s en papagaaien vanuit de omliggende velden en bossen naar het dorp Bom Jardim vliegen en daar op zoek gaan naar een rustplaats voor de nacht, komt dit gebied schetterend tot leven. Ze vliegen naar een meer dat is ontstaan na de bouw van een dam waar nu heel veel palmen met hun stammetjes in het water staan. Een onwerkelijk gezicht dit verdronken bos, zo stil en sereen. Dat verandert echter als de eerste papagaaien, tegen zonondergang, een rondje over het meer scheren voordat zij landen in een van de palmbomen. Wij zitten met ingehouden adem op een houten steigertje te wachten op wat komen gaat. De een na de andere groep papagaaien komt nu aanvliegen en gaat met hun soortgenoten in een van de bomen luidruchtig de dag doornemen. Het is een geschreeuw van jewelste, er wordt gekibbeld en regelmatig wordt een van de vogels de palm uitgejaagd. Er wordt nog flink wat heen en weer gevlogen, verschillende boomtoppen worden uitgeprobeerd voordat uiteindelijk iedereen zijn stekkie heeft gevonden en de rust terugkeert.