De regio Minas Gerais staat bekend om zijn goede keuken. Stevig voedsel bereid in stoofpotten op een houtgestookte kachel. Overal vind je restaurants met home- made food, vaak een buffet met een vlees- en/of kipschotel, rijst, pasta, bonen, en altijd verse groenten en salades. Je vult je bord naar keuze en rekent af per gewicht.

Terwijl we de Estrada Real zuidwaarts volgen stappen we regelmatig uit in een dorp om het lokale houten kerkje of een bijzonder barretje te bezoeken. Zo ook in Milho Verde. We dwalen een beetje over de zandpaden van het dorp en passeren een grappig huisje dat een mini-  huiskamer restaurant blijkt te zijn. “Casa de Babete” heeft drie tafeltjes. De vriendelijke eigenaar nodigt ons uit een kijkje te nemen in de keuken waar stoofpotten op een houtvuur staan te pruttelen. Het ruikt heerlijk. We krijgen een glaasje cachacha, een zelfgestookte borrel gemaakt van suikerriet, naar het recept van zijn grootvader. Het is een stevige neut waarna mijn Spaans ineens een stuk beter klinkt. Niet dat dat veel uitmaakt want El Chefe spreekt alleen Portugees. Geen enkel probleem, wij laten ons graag verrassen.

We blijken per toeval terecht te zijn gekomen in een restaurant van een topkok, die een creatieve draai geeft aan de lokale gerechten, en van beperkte ingrediënten iets bijzonders weet te maken. Wij genieten van de sfeer in zijn zelfgebouwde huisje, de leuke klapramen, de gebutste pannen en ketel en andere keukenspullen die al een heel leven achter zich hebben, de glazen potten met zelf ingemaakte heerlijkheden, een houten bak vol verse groenten, lokale kaasje in een getimmerd kistje met gaasdoek, zijn verzameling hoedjes onder de dakpannen en nog zoveel meer. De chef-kok verkleedt zich in zijn koksbuis, voor hij het keukentje induikt.

Terwijl er fijne bossa nova op de achtergrond speelt,  blaast de kok het vuur nog maar eens op en krijgen we een klein hapje vooraf: in een deegjasje gefrituurde okra, mmmm. Daarna het hoofdgerecht: buikspek met een compote van kweepeer, in honing gemarineerde geroosterde stukjes varkensvlees, rijst, bonen, luchtige farofa (geroosterd cassave-meel) en een frisse salade van ui, tomaat en paprika. Als dessert romige pannacotta met een zelfgemaakte jam van aardbeien.

El Chefe is een levensgenieter pur sang die ons met zichtbaar plezier een heerlijke maaltijd serveert. We sluiten af met een sterk kopje koffie uit de streek en nemen helemaal voldaan en met een beetje weemoed afscheid van El Chefe en zijn vrouw.