Na de hitte van de afgelopen dagen slaat het weer helemaal om en wordt het weer ouderwets miezerig. We zijn afgelopen winter bij de monding van de Ebro geweest waar duizenden flamingo’s foerageerden voor zij de oversteek maakten naar Afrika. Dit keer trekken wij het binnenland in op zoek naar de oorsprong van de Ebro. Het wordt een prachtige tocht door een lange kloof tot bijna aan het stuwmeer van de Ebro. Aan de westkant daar waar het meer op zijn smalst is, komen we terecht in een landelijke idylle. Paarden grazen langs de oevers , in de dorpen doet iedereen een tukkie, de Romaanse kerkklokken slaan twee uur en verder is het een oase van rust. Het stuwmeer is gigantisch groot en werd in de jaren 40 aangelegd om de akkers van de regio’s  Rioja, Aragón en Navarra te  bevloeien. Bij de aanleg verdwenen 4 dorpen onder water. Een deel van het dorp Villanueva de las Rosas kon worden behouden maar de dorpelingen moesten lijdzaam toezien hoe hun kerk in het water verdween. Slechts de toren steekt nog boven het water uit, het is een onwerkelijk gezicht. Bloeiende waterplanten dobberen voor de vensters. De houten loopbrug is onlangs gerepareerd waardoor wij nu vanuit de kerktoren een hengeltje zouden kunnen uitwerpen.