Het is haast niet voor te stellen maar honderden miljoenen jaren geleden was het hier een soort tropisch paradijs met een ondiepe zee waarin allerlei gewervelde organismen en schelpdieren leefden. Enorme hopen schelpen en skeletten, bestaande uit calciumcarbonaat, stapelden zich in de loop van duizenden jaren op en werden samengedrukt waardoor er limesteen ontstond. Als gevolg van een enorme temperatuurstijging en daardoor druk op het gesteente, transformeerde het limesteen hier in marmer. Dat gebeurde ongeveer 310 miljoen jaar geleden…..

De kuststrook tussen puerto Tranquilo en puerto Sanchez aan het Chelenko-meer is een beschermd gebied waar we met een bootje een tocht maken langs indrukwekkende marmergrotten in allerlei bizarre vormen. De verschillende tinten grijs, roze en groen in het marmer hebben te maken met lage concentraties van andere mineralen zoals bv. mica of quartz. En de reflexie van het zonlicht op het water kleurt het marmer soms onwaarschijnlijk blauw. Soms zijn de grotten zo diep en voldoende hoog dat je er met een bootje doorheen kunt varen.

Ik dacht dat grotten gevormd worden door de voortdurende slijpende werking van wind en water. Toch blijkt dat hier niet het geval te zijn, want langs dit meer zijn veel meer rotsen van een zachter gesteente dan marmer en die zijn niet op deze manier uitgesleten. Het blijkt te maken te hebben met dissolutie, een chemische reactie met mineralen, waardoor steen kan oplossen zoals een klontje suiker dat doet in een kop koffie. In Chile wordt wel meer marmer gevonden, maar alleen het marmer dat al duizenden jaren aan dit Chelenko-meer staat, is veranderd in deze bizarre grotten. (Het meer is pas heel veel later in een ijstijd, als gevolg van gletchers ontstaan)

Hoewel steen (mineralen) normaal niet oplost is er een soort zuur dat de oplosbaarheid ervan enorm vergroot. Bij het Chelenkomeer gaat het om het zuur kooldioxide, iets wat van nature in de atmosfeer voorkomt, bv. het goedje wat wij uitademen. Als kooldioxide in aanraking komt met regen vormt het zure regendruppels en die regendruppels komen in het meer terecht. En als dat honderden jaren duurt, lost het “zure” water langzaam maar zeker het calciumcarbonaat waar marmer uit bestaat op en ontstaan deze prachtige bizarre vormen.