In San Jose zijn we op zoek naar verse vis. Als we ‘s ochtends een kleine pescadoria vinden, geef ik verschrikt een gil, als een van de zeebaarzen die er op de toog in het ijs ligt mij ineens tegemoet springt. Hij leeft nog, versere vis voor op de grill vanavond zullen we niet vinden.

We hebben al flink wat wandelingen langs de kust van Cabo de Gata gemaakt maar hebben de Kaap zelf nog niet gerond. Het is een prachtige dag om dat plan uit te voeren en de baaien van San Jose te gaan bezoeken.

Op weg naar Playa de Genoveses en Playa de Monsul  zien we heel veel uitgebloeide agaves met hun stengels boven het landschap uitsteken. We parkeren de HY op een grote parkeerplaats waar in de namiddag iedereen vertrekt. Dat verbaast ons, het is immers een prachtige plaats om te overnachten. Peter legt de dorade op de grill en wij zijn in ons uppie middenin de wildernis diep gelukkig.

Tot er de volgende ochtend vroeg hard op de ramen wordt gebonkt, politie. Dit keer moeten we ons identiteitsbewijs laten zien, maar ook nu komen we er met een waarschuwing vanaf. De zon komt net tevoorschijn en met die eerste zonnestralen fladderen honderden piepkleine vogeltjes omhoog uit het veld, dansen gracieus in grote zwermen door de lucht om even later weer ergens verderop te landen. Even de vleugels strekken.

Zo vroeg in de morgen genieten we van de verlaten stranden. Dan gaan we op weg naar een toren bovenop een rode berg en hebben onderweg een mooi uitzicht op de rotsachtige kustlijn onder ons. In de droge stenige grond bloeien kleine struiken brem en wilde tijm. Bovenop de berg  kunnen we de vuurtoren aan de andere kant van de Kaap zien.

We besluiten de vuurtoren vanaf de andere kant te gaan bezoeken en moeten daarvoor een flink stuk omrijden langs plastic kassen en het dorp San Miguel dat een desolate indruk maakt. Inmiddels is er een stormachtige wind opgestoken, de golven langs het lange strand van San Miguel zien er woest uit en de weg omhoog naar de vuurtoren is lang en bochtig. Eenmaal boven aangekomen waaien we bijna uit onze onderbroek en kijken we uit op het zeemeerminnenrif.

Verliefde stelletjes haken hier een hangslot aan het hek en gooien de sleutel naar beneden. Het is vast romantisch bedoeld maar ik geloof niet zo in geketende liefde, dus laten wij ons door de wind weer naar beneden waaien.