Niet voeren!

We kunnen maar geen afscheid nemen van Cochrane, vinden ieder keer weer een ander spoor om te volgen. Toch wordt het zo langzamerhand tijd om serieus zuidwaarts te gaan als we ook op ons gemak op Vuurland willen verdwalen. We nemen ons voor om volgend jaar terug te keren o.a om het Nationaal park Patagonie te gaan verkennen. Dit keer zullen we er doorheen rijden om via Paso Roballo naar Argentinie over te steken. Het valt niet mee om tijdens deze tocht in de auto te blijven zitten. Het landschap is overweldigend mooi en roept me steeds naar buiten waar ik stil val en ademloos in de verten tuur en verdwijn in lagunes en bergen die in het namiddaglicht lilablauw kleuren. Tussen het goudgeel en roestrood van de steppe kijken honderden guanaco’s onverstoorbaar op gewend als ze zijn om rond te wandelen in een paradijs.

TRANSLATE