In afwachting van de afronding van de douaneformaliteiten, waardoor we ons verblijf steeds moeten verlengen, zijn we inmiddels naar onze derde woning in San Telmo verhuisd. Een Argentijns gezegde is “ mi casa es su casa “, ofwel mijn huis is jouw huis, wat goed aangeeft hoe gastvrij en open de mensen hier zijn. Ik geef jullie naar goed Argentijns gebruik een kleine rondleiding…..

Ons eerste huis is een nogal spartaanse studio bovenin de nok van een oud gebouw, iedere dag 75 uitgesleten marmeren treden omhoog, met maar liefst twee terrassen, hoog boven de “hoofdstraat” van de buurt. Als we op zondag de deur uitstappen staan we direct tussen de kramen van de rommelmarkt, heel gezellig. Helaas is er geen internetverbinding en brengt het restaurantje onder ons een vettige walm naar het terras waardoor we zijn verhuisd naar een ruime etage in een prachtig koloniaal pand.

Het is een huis met hoge gewelfde bakstenen plafonds, heel kunstzinnig ingericht met veel kleur en freaky schilderijen, en louvredeuren naar een mini patio en een Frans balkon. “Hier wil ik nooit meer weg”, riep ik, zodra ik binnenkwam. Na onze ontdekkingstochten door de stad voelde het echt als thuiskomen. Toen bleek dat de hele rompslomp om de auto door de douane en uit de container te krijgen nog weer langer zou gaan duren, hoopten we echt ons verblijf te kunnen verlengen, maar helaas, het huis was voor de rest van de maand helemaal volgeboekt.

Nog maar eens de rugzakken inpakken en op naar ons volgende huis, een straat verderop. Vanuit een koloniaal pand zijn we nu verhuisd naar een idyllisch wit gepleisterde spaanse patio met rondom een romantisch terrasje met grote potten bloeiende hortensia's en jasmijn, aan alle kanten openslaande oude deuren die leiden naar knus ingerichte vertrekken die doen denken aan een bezoekje aan een (mini) ranch op de pampa. Ik weet het klinkt een beetje als een reclamefolder maar echt zo ziet het er uit. Het meest bijzondere is de rust middenin deze levendige en dus lawaaierige stad, want dit huisje maakt deel van een soort binnenhof met identieke woningen waarvan je het bestaan nooit zou vermoeden als je vanuit de straat het het hek binnenkomt. Om me heen hoor ik het rappe zangerige castelaans van onze buren, ik denk dat we het hier ook erg naar onze zin zullen hebben.