Hondarribia heeft nog een middeleeuws ommuurd stadsdeel, compleet met ophaalbrug, en aan het Plaza de Armas staat een kasteel van Karel de vijfde. Het kasteel was niet meer dan een ruïne toen het in de jaren 60 volledig werd gerestaureerd tot het imposante gebouw dat het nu is. Het is een parador, een prachtig hotel waarvan wij slechts de koffiebar onder wapperende banieren op de begane grond kunnen bewonderen.

De plaatselijke bevolking had vroeger weliswaar geen dienstplicht maar wel de plicht om de stad te verdedigen. Daarom inspecteerden de instanties de civiele troepen elk jaar tijdens de ‘Alarde’ of Wapenschouw. Tijdens dit jaarlijkse feest op 8 september komen de bewoners van Hondarribia verkleed naar buiten met schoppen, bijlen,  pikhouwelen en rode baretten en vertrekken ze van het Plaza  de Armas in een lange stoet naar de Jaizibelberg.  Zo herdenken de Basken de belegering van de Franse troepen en hun overwinning in 1638. Dit moet een fantastisch feest zijn met flink wat tromgeroffel en kruitdampen die in de nauwe straten blijft hangen. Helaas zijn wij veel te vroeg voor dit gekostumeerde bal en maken wij een ommetje over de kasseien van de middeleeuwse stad.

Hondarribia is ook het stadje waar veel pelgrims hun voettocht naar Santiago de Compostella beginnen. In de kerk zien wij een heel bijzondere doopvont gemaakt van een gigantische St. Jacobsschelp, de schelp die je als pelgrim aan je rugzak bindt, of bond (het is inmiddels een beschermd zeedier).  De schelp opent deuren, brengt je bijzondere ontmoetingen, creëert een leeg hoofd en sterke spieren maar staat ook garant voor een hoop blaren.