Voor Peter, liefhebber van klassieke auto’s, is een bezoek aan Pur Sang een lang gekoesterde droom. Pur Sang is wereldberoemd om hun perfecte replica’s van met name bijzondere klassieke Bugatti’s en Alfa Romeo’s. Alle onderdelen worden zelf vervaardigd, van de motor tot aan de kilometerteller toe. Als de klant een ‘patina’ auto wil dan is het eindresultaat haast niet te onderscheiden van een auto met werkelijke patina. De lak wordt oud gemaakt, het interieur bekleed met oud leer van banken uit oude bioscopen. Voor een klant met speciale wensen wordt een Bugatti met een extra lange neus gebouwd waar 2 motoren in passen. 

Ook eigenaren van originele auto’s zijn klant. Een originele Bugatti-motor met een krukas met kogellagers is namelijk niet meer te reviseren, dus als de oorspronkelijke motor is vastgelopen, kan men hier een nieuwe kopen. De originele auto’s zijn tegenwoordig zo zeldzaam en kostbaar geworden dat sommige eigenaren hier een replica laten bouwen om mee te gaan racen. Het kan wel een jaar duren voordat een team van specialisten een auto heeft gebouwd, dus je kunt je voorstellen dat je wel over een dikke beurs moet beschikken om hier te kunnen “winkelen”.

We rijden op goed geluk 200 kilometer om naar Parańa, in de hoop dat we, ook zonder afspraak toch worden binnen gelaten om een kijkje te kunnen nemen in de werkplaatsen. Het bedrijf is gevestigd op een groot ommuurd terrein en we moeten diverse keren vragen voor we het vinden. Dat blijkt ook ons geluk want de laatste persoon die we het vragen blijkt zelf bij het bedrijf werkzaam te zijn. Na mijn charme-offensief geeft hij aan dat we vlak tegenover de poort van het bedrijf op een veldje kunnen kamperen en dat hij onze komst zal aankondigen. Van de nachtwaker horen  we dat we ons de volgende morgen om half 9 bij de poort kunnen melden. Paola, een lieve jongedame die gelukkig ook een beetje engels spreekt leidt ons rond. 

Op het terrein staat een landhuis waar de eigenaar in de huiskamer ooit zijn eerste auto bouwde. Daarna kwamen er verschillende werkplaatsen bij waar nu jonge mannen oude ambachten uitoefenen. Dus veel handwerk en weinig elektrische machines. De meesten starten hier op jonge leeftijd, ontwikkelen zich in de loop van jaren tot specialisten en vormen met elkaar een soort familie. Ik zie uit aluminium de vorm van een oude sportwagen ontstaan, heel veel stalen buisjes vormen samen de honingraat van een radiator, houtkrullen liggen op de grond waar de mallen worden gemaakt voor heel veel verschillende onderdelen, een jongen laat het  metalen borsteltje zien waarmee hij het dashboard van een Bugatti  zorgvuldig van een patroon voorziet. Het zijn allemaal kunstenaars, wat moet het heerlijk zijn om hier te mogen werken. En wat fantastisch dat we zomaar even mochten rondkijken.